بیر یای آخشامی / کمال عبدالله
بیر یای آخشامی
کمال عبدالله – کؤچورن: محمد صبحدل
باغ مؤوسومو ایدی. برکتلی توت آغاجینین
آلتینداکی چمنلیکده بیر یای آخشامی اوچ قیز و دؤرد اوغلان دؤوره ووروب
بارداش قورموشدولار. اورخان ایسه ائیواندا اوتوروب، گویا کی، کیتاب
اوخویوردو، آمما کیتابدان چوخ تنبل-تنبل بو «گنجلره» گؤز یئتیریب هانسی
هنگامه‌دن چیخاجاقلارینی گؤزله‌ییردی. دؤوره‌نین اورتاسینا تاختا بیر تاباق
قویدولار. ایچی بوش پیوه شوشه‌سی تاپدیلار، اونو دا گتیریب قویدولار بو
تاباغین اوستونه. دئیه‌سن، حاضیرلاشیردیلار شوشه‌نی فیرلاتماغا.
بو اویوندا کیمین هاردا و کیمین یانیندا اوتورماسی، گؤرونور، چوخ اؤنملی
ایدی. اورخانین قارداشی قوشقارین، بیر یاخین دوستو واردی – شاهین، بو ایل
عالی مکتبه قبول اولوب بیر نئچه گونلویه اورخانین باغینا قوناق گلمیشدی، بو
مسئول ایشله بؤیوک جانفیشانلیقلا او مشغول اولوردو. آمما اویونا باشلاماق
اوچون لازیم اولان میزان هئچ جور آلینمیردی. اونو اوردا اوتوردوردو، دوروب
یئرینی ده‌یَیشیردی، بونو بوردا اوتوردوردو، بو دا ائله.
نهایت، شاهینین گوجو اونا چاتدی کی، هامینی تاختا تاباقدان عئینی مسافه‌ده
ا‌یَلشدیردی. قیزلار ایکی آیاقلارینی بیر باشماغا دورتوب بیر-بیری‌نین
یانیندان آیریلمادیلار. اونلاری آییریب آرالارینا اوغلان «سوخماق» شاهینه
«قیسمت» اولمادی. فوضولی دئمیش، «اوچ صف قیز اوتوردو، اوزبه‌صورت ده اوچ صف
اوغلان…» گرک کی، داهی شاعر بئله دئمیشدی. بلکه ده بئله دئمه‌میشدی.
اویونون مغزی ایسه بوندا ایدی. هامی دؤوره ووروب اوتوراندان سونرا پیوه
شوشه‌سینی تاباغین هامار اوستونده فیرلاتماق لازیم ایدی. پیوه شوشه‌سی
فیرلانیب-فیرلانیب، نهایت، آغزی کیمه طرف دوراردیسا او، آیاغا قالخیب
دؤوره‌ده‌کیلرین هانسینی ایسته‌سه اؤپه بیلردی. البته کی، اوغلانلار کیمی
اؤپه‌جکلرینی بری باشدان یاخشی ازبرله‌میشدیلر. آدام بیلمیردی، بونا اوشاق
اویونو دئسین، یا کی، بؤیوک اویونو؟!
اورخان دوشونوردو: «بیزیم واختیمیزدا بیز بئله اویونلار اوینامیردیق.
مکتبده اوخودوغوموز زامان قیزلارلا ان ایستی تماسیمیز «ال-اله» اویونو
ایدی. الین اله توخونماسی بیزیم اوچون آرتیق سیرر ایدی. هامیمیز
بیر-بیری‌نین دالینجا ایکی-ایکی، ال-اله توتوشوب دایانار، اللریمیز بیر
یئرده گؤیه قالخاردی. طرف-موقابیلی اولمایان بیری گلیب بو گؤیده
بیر-بیریندن برک-برک یاپیشان اللرین تونئلی آلتیندان کئچیب اوره‌یَی
ایسته‌ین بیرینی سئچر، اللری بیر-بیریندن آییرار، سئچدییی‌نین الیندن توتوب
گئدیب تونئلین آخیریندا اونونلا دوراردی. عادتن اوغلان قیزی سئچردی، قیز
اوغلانی. سونرا نؤوبتی دفعه کیم تک قالاردی سا اییله-اییله گلیب تونئلدن
بو دا کئچردی. بئله‌جه، ساعتلارلا یورولمادان، های-کویله «ال-ال» اویونو
داوام ائدردی. بو اویونلا باغلی غریبه و عزیز خاطیره‌لر وار. «الیم اونون
الینه ده‌یَیب…» دئیه خوشبخت اولان و الینی ایکی گون یومایان واردی،
سئودییی‌نین باشقاسی ایله ال-اله وئردییینه گؤره داوالارین دوشمه‌سی واردی،
آشکار سیرلر اونسوز دا آشکار ایدی، گؤزله‌نیلمز حالدا کیمین کیمی
سئچمه‌یینه گؤره گیزلینلرین اوزه چیخماسی واردی، غرض، اویوندان سونرا
صینیفده‌کی دسته‌لر آراسیندا صؤحبتلر، موذاکیره‌لر گونلرله بیتمک بیلمزدی.»
